Etnośnieżynki

Nie jest bardzo źle. W porównaniu do przygnębiających strojów polskiej reprezentacji na olimpiadę w Londynie (w skrócie: spódnice i koszule z wiązaniem niczym pareo, archaiczne marynarki, malarskie maki, jak z jedwabiów Milanówka)… kolekcja przygotowana do Soczi to jak awans na podium. Właśnie pokazano ją w warszawskim biurowcu Ufficio Primo.

Kolorystyka nie jest już tak dosłownie narodowa, pojawiły się zgrabne puchówki, powiało ambicjami. Problemem pozostają proporcje. Kto jak kto, ale sportowcy zazwyczaj mają sylwetki bez zarzutu, więc ramiona, wyglądające na zapadnięte oraz optycznie wykręcone ręce to już wina projektanta (Ranita Sobańska i firma 4f). A konkretnie: efekt zbyt szerokich rękawów. Skandynawskie wzory w stylu etno są jak najbardziej na czasie, ale śnieżynki wydają się już cokolwiek infantylne. Czapki z pomponami – tym bardziej. Całość prezentuje się przyciężko. Wyraziste cięcia nie wysmukliły sylwetek. A sporty zimowe to nie tylko snowboard i grube kombinezony.

Jak czytamy w materiałach prasowych, inspiracją dla projektantki kolekcji był zimowy klimat krajobrazu górskiego. „W części defiladowej znajdziemy odniesienia do połysku zmrożonego śniegu i lodu, a na damskich kurtkach zabłysną kryształki Swarovskiego”. To cenna informacja, bo wszystkie trzy linie (defiladowa, sportowa i casual) są praktycznie nie do odróżnienia.

Szkoda, bo ceremonie otwarcia igrzysk to już prawdziwe rewie mody. Nie tylko pod względem technologicznym, bo obecnie to sport, a nie obronność są motorem napędowym mody (z nowinek: w strojach naszej drużyny zainstalowano sterownik Sound System do obsługi smartfonów), ale i czysto estetycznym. Dla Włochów kolekcję na Soczi przygotował Giorgio Armani, dla Francuzów – marka Lacoste, zaś dla Amerykanów Ralph Lauren (ta ostatnia do wglądu poniżej). Co więcej, niektórzy projektanci sami byli olimpijczykami lub znaleźli się w olimpijskim teamie, by wspomnieć Ottavia Missoniego, czy Emilia Pucciego.

Cóż, znów będziemy wspominać naszą reprezentację z 1968 roku i jej piękne kożuszki Podhala, które zrobiły furorę w Grenoble.  Choć czy naprawdę ją zrobiły, czy tylko sami sportowcy puścili w świat plotkę, by czymś wytłumaczyć fakt, że sprzedali je pierwszym lepszym chętnym, by zarobić trochę dewiz (konkretnie: za kolosalną wówczas kwotę ok. 200 dolarów; olimpijczykowi z Polski przysługiwała dieta pół dolara) to kwestia sporna. Tak, czy tak,  kożuszki do kraju już nie wróciły. Stroje 4f najpewniej wrócą.

I kolekcja na olimpiadę w Londynie w 2012r.: