Trzeba się ku…wa obowiązkowo stawić

Reżyser Andrzej Saramonowicz postanowił rozprawić się z gwiazdami bywającymi na pokazach mody. „Nowa tradycja wśród celebrytów” – komunikuje. Nowa, jak nowa, drogi panie; postronni ten proceder obserwują od lat.

Ale Saramonowicz pisze. – M­ożna nie bywać w teatrze, mimo iż zjawia się zmartwychwstały Grotowski i chce pogadać o sensie sztuki, można nie trafić do kina, mimo iż przyjeżdża z zaświatów Fellini, żeby pouczyć, jak grać, można olać mszę świętą w katedrze (…) ale… ALE!… na kolejny pokaz ciuchów Gosi Baczyńskiej czy Macieja Zienia TRZEBA SIĘ ku…wa, obowiązkowo stawić, bo to i misterium, i msza, a przede wszystkim „zrobią mi FOTKĘ NA ŚCIANCE” a fotka na ściance to najprawdziwsza i jedyna brama do e-wieczności!” – grzmi Saramonowicz.

No to się nagrzmiał. Oczywiście, miło by było, gdyby celebryci kursowali wahadłowo od wizjonera teatru do wizjonera kina via kropielnica i sczytywali mądrości z ich warg. W ogóle przecież lepiej, gdy ludzie dokształcają się niż głupieją. Choć z drugiej strony, co Saramonowicz miał na myśli pisząc „zjawia się zmartwychwstały Grotowski”, czy „przyjeżdża z zaświatów Fellini”? To jakieś przedstawienie na Halloween, czy zwidy fantazjującego Saramonowicza? Poza tym trzeba się zdecydować: albo teatr Grotowskiego albo kościół, który osobą samego kardynała Wyszyńskiego z całych sił zwalczał cielesne wygibasy u Grotowskiego, uważając jego sztukę za obrzydliwą. Więc albo taniec albo różaniec. Z Fellinim też Saramonowicz trafił średnio. Akurat jego filmy zestarzały się na tyle (nie licząc tych wczesnych Nocy Cabirii oraz La Strady i późnego, uroczo sentymentalnego Ginger i Fred), że ogląda się je teraz głównie dla mody (kapelusze w „Giulietta i duchy”, pokaz strojów liturgicznych w „Rzymie”, wybieg w „Osiem i pół” i tak dalej), jakże przez Saramonowicza znienawidzonej.

Grzmienie Saramonowicza byłoby nawet jakoś zabawne, gdyby nie obraźliwa dla wielu z nas sugestia, że pokaz mody jest wydarzeniem pustym i niejako ujmującym inteligencji. A więc zarezerwowanym dla półgłówków, których pojęcie o klasyce współczesnej kultury nie wybiega poza klasykę małej czarnej i którzy na wieść, że oprócz „Vogue” jest jeszcze jakaś inna Biblia, kręcą głowami ze zdziwienia. Tako insynuuje Saramonowicz.

A koronnym, ostatecznym dowodem na intelektualne pustkowie, mają być – zdaniem współautora tak przecież ważnych dla naszego dziedzictwa narodowego dzieł, jak „Lejdis”, „13 posterunek” i „Jak się pozbyć cellulitu” – zdjęcia robione na tle ciuchów. No ale skoro tak, to co na celebrycko – modowym portalu Lula.pl robią słitfocie z przymiarek… tak, tak,  samego Andrzeja Saramonowicza?

Cytaty A.Saramonowicza za Dziennik.pl, zdjęcia: Facebook